Την πρώτη ημέρα του κλεισίματος των καταστημάτων και αρκετά πριν καούν οι τηλεοράσεις, ξεκίνησε το κακό με τη μηχανή του εσπρέσο. Ως μοντέρνος νέος (τρομάρα μου) είπα να παραγγείλω μια φορά από το Plaisio. Η De Longhi όχι 15 atm πίεση δεν έβγαζε αλλά λειτουργούσε ως θάλαμος αρνητικής συμπίεσης! Την έστειλα πίσω. Μεγαθήριο λέω το Plaisio, θα την αντικαταστήσει αμέσως. Σήμερα, ένα μήνα μετά με πήραν τηλέφωνο να μου πούνε ότι την επισκεύασαν και θα την πάρω σε καμιά εβδομάδα με δική μου χρέωση. Με άφησαν εν μέσω lockdown χωρίς καφετιέρα, ξαλαφρωμένο κατά 250 ευρώ, για να μου στείλουν μια χαλασμένη/επισκευασμένη, την οποία πρέπει να πληρώσω για να την ξανακάνω δική μου. Μάθημα πρώτο.

Τη δεύτερη μέρα του lockdown είδαμε ότι δεν έχουμε σακούλες για τη σκούπα. Χρειαζόμουν και επέκταση/ενίσχυση στο ασύρματο internet, άσε γυναίκα λέω, καθαρίζω εγώ. Παραγγέλνω από τον Κωτσόβολο ένα TP link και δύο κουτιά σακούλες ώστε να μην πληρώσω μεταφορικά. Πληρώνω πάλι με paypal και παραλαμβάνω το TP link (δόξα τον Θεό) αλλά μια σακούλα. Δεν πάει στο διάολο λέω, 14,80 ευρώ είναι, δε θα πέσουμε έξω από αυτά. Έστειλα απλά ένα mail για να διαπιστώσω επίπεδα επαγγελματισμού. Είμαστε στη δεύτερη εβδομάδα. Καμία απάντηση. Μάλλον είναι ευχαριστημένοι που πέτυχαν 2/3. Μάθημα δεύτερο.

Εντάξει, το έπιασα το υπονοούμενο. Δε θα ξαναψωνίσω έξω από την Καρδιτσούλα μου· εξάλλου δεν ξενοψώνιζα και ποτέ, μόλις πήγα να το κάνω την πάτησα. Πέρα από κάτι ψωριοδιακοπές που κάνουμε, φροντίζω να διαθέτω στην περιοχή το σύνολο του εισοδήματός μου. Και από εδώ και εμπρός θα το κάνω πιο συνειδητά, όχι για την έλλειψη του επαγγελματισμού των λεγόμενων μεγάλων (τα χάλια τους) αλλά επειδή ψωνίζοντας προϊόντα που ταξιδεύουν όσο το δυνατό λιγότερο κερδίζουν όλοι! Και αυτή είναι πράγματι μια μεγάλη κουβέντα για την επόμενη ημέρα.