Λοιπόν, μετεκλογικό #my_two_cents

Αυτό που με αφορά ως πρόσωπο έχει να κάνει με την ουσία των ασκούμενων πολιτικών. Δε μπορώ όμως παρά να σταθώ σε κάποιες παρατηρήσεις για την προεκλογική περίοδο που ενδεχομένως με αφορούν.

Κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων βιώσαμε (εις διπλούν) μια ΝΔ που φάνταζε ως ο μοναδικός συντεταγμένος οργανισμός. Ο ΚΜ περνούσε ξεκάθαρα μηνύματα με έναν άψογα εκτελεσμένο τρόπο, όντας σε ισορροπία με το κόμμα και το περιβάλλον του. Οι άνθρωποι που είμαστε πολιτικοποιημένοι και κομματικοποιημένοι τείνουμε να ταυτίζουμε τα βιώματά μας με αυτά των συνανθρώπων μας, αγνοώντας το ότι κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ανάγκες και διαφοροποιημένες απαιτήσεις από το πολιτικό προσωπικό. Αυτό μας κάνει για παράδειγμα να δαιμονοποιούμε την επικοινωνία και να εστιάζουμε σε ορισμένες πολιτικές. Αυτό όμως που φάνηκε εκ του αποτελέσματος είναι ότι η επικοινωνία έχει τον ρόλο της.
Η καμπάνια της ΝΔ έναντι της αντίστοιχης του ΣΥΡΙΖΑ απείχε όσο απέχουν οι αντίστοιχες μεταξύ «Μπούκουρα» και λοιπών γραφείων τελετών. Η ΝΔ διατυμπάνισε τα θετικά της διακυβέρνησης της και έκρυψε (με τη βοήθεια των πρόθυμων μέσων ενημέρωσης) τα αρνητικά. Με λίγα λόγια βρήκε σημεία επαφής με το κοινό στο οποίο στόχευσε. Ως παράδειγμα αναφέρω το ζήτημα της Ροδόπης, στο οποίο σφυροκόπησε τον ΣΥΡΙΖΑ, αγγίζοντας ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του δεν είχε στρατηγική. Και αυτό δεν εξηγείται καθώς διέθετε τους πόρους ώστε να οργανώσει μια άρτια καμπάνια. Δε γράφω τίποτα άλλο. Αυτό αρκεί. Τσίπρας και μόνο Τσίπρας, με εξαίρεση κάποια διαφημιστικά της συμφοράς, χειρότερα από τις άθλιες «οικογενειακές ιστορίες». Στα πάνελ παρατηρούσες ανθρώπους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που είχαν αφομοιώσει τα non paper και εξέπεμπαν συντονισμένα, απέναντι σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που μιλούσαν επί παντός επιστητού. Εάν κάποιος συμπολίτης δεν ήταν βαθιά πεπεισμένος για την επιλογή του, θα δυσκολεύονταν πολύ να ακολουθήσει ένα κόμμα που παρουσίαζε την εικόνα αυτή.

Τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ δε χρειάζονται ανάλυση. Είναι πασιφανή, όχι για (εμάς) τους παροικούντες, αλλά για όλο τον κόσμο. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει τους πόρους για να οργανώσει σοβαρή προεκλογική εκστρατεία. Δεν υπάρχει η δυνατότητα μιας πολυδάπανης και αποτελεσματικότερης εκστρατείας (κάτι που μας αφορά άμεσα καθώς πλησιάζουν οι τοπικές εκλογές). Ως αποτέλεσμα επήλθε η δημιουργία δυο κομμάτων: ΠΑΣΟΚ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ και ΠΑΣΟΚ ΕΠΑΡΧΙΑΣ.

Στην επαρχία όπου η προσωπική επαφή είναι αυξημένη, το μήνυμα πέρασε πόρτα-πόρτα. Στα μεγάλα αστικά κέντρα με τη μειωμένη διάδραση μεταξύ των ανθρώπων και το έντονο οικονομικό στρες των ταξικά διαφοροποιημένων αδύναμων στρωμάτων επήλθε πανωλεθρία. Για το ΠΑΣΟΚ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με το πώς μπορεί να προχωρήσει. Η παρούσα ανισορροπία προκαλεί προβληματισμό και παράγει αδικίες. Ο Γιώργος Οικονόμου εκλέχθηκε για δεύτερη φορά βουλευτής μιας ημέρας ενώ ο απίστευτος Σωτήρης Παπαγεωργίου μπήκε στο ίδιο club ελέω του μικρού αριθμού βουλευτών που εξέλεξε πανελλαδικώς το ΠΑΣΟΚ. Εκλέχθηκε την πρώτη φορά αλλά όχι τη δεύτερη αν και αναμφισβήτητα το άξιζε. Όχι μόνο ο ίδιος αλλά το ΠΑΣΟΚ (ή έστω το ΠΑΣΟΚ ΕΠΑΡΧΙΑΣ).

Ο Κουτσούμπας, εκτός από την ασυνήθιστη για κομμουνιστή εξωστρέφεια που διαθέτει, είπε τη μεγαλύτερη αλήθεια: Υπάρχουν κόμματα κομήτες που εξυπηρετούν καταστάσεις και έπειτα εξαφανίζονται. Αυτό μπορεί να ενόχλησε κάποιους αλλά αποτελεί κατά τη γνώμη μου τη σημαντικότερη σύγχρονη αλήθεια, καθώς γνωρίζουμε και στην Καρδίτσα ορισμένους αριβίστες που μην έχοντας αφήσει τα τελευταία χρόνια κόμμα για κόμμα προσπαθούν απεγνωσμένα να καταστούν σώγαμπροι σε όποιον καταφέρουν να ξεγελάσουν. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν έχει νόημα μια περαιτέρω αναφορά σε σχηματισμούς που σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Σέβομαι το γεγονός ότι η έκτακτη κοινωνική συγκυρία δημιουργεί έκτακτες ανάγκες όπως σέβομαι και αναγνωρίζω τις διαφορετικές αφετηρίες τους. Το ΚΚΕ όμως έχει το παράστημα να υπερασπιστεί την ιστορικότητά του, παρά τις επιμέρους διαφωνίες για τον τρόπο που το έκανε. Και προσωπικά ο Κουτσούμπας μου κάνει.

Οι μετεκλογικές παρατηρήσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Θα ήθελα όμως να σταθώ σε δύο.

1. Από τις αντιδράσεις όσων δεν ψήφισαν τον ΚΜ αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχει συμβεί μια ανάγνωση του αποτελέσματος επί των πολιτικών, όχι επί των παρατηρήσεων της επικοινωνιακής στρατηγικής που ανέφερα παραπάνω. Οι εκτός ΝΔ δυνάμεις πρέπει να μελετήσουν την κοινωνία, όχι να τη σιχτιρίζουν για τον ραγιαδισμό της, ακόμα και αν γνωρίζουμε περιπτώσεις (που γνωρίζουμε) ανθρώπων που ψήφισαν με αντάλλαγμα προσωπικές εξυπηρετήσεις.

2. Η κατάσταση έδειξε ότι οι εκλογές απαιτούν πόρους και αυτή τη στιγμή οι πολιτικοί πόροι είναι όλοι συγκεντρωμένοι στην παράταξη της ΝΔ. Το πρόβλημα αυτό αποτελεί τροχοπέδη για τη δημοκρατία μας καθώς οι ήδη υπάρχοντες δήμαρχοι και περιφερειάρχες διαθέτουν ασύλληπτα πλεονεκτήματα.

Επειδή είναι νωρίς ακόμα δε θα ήθελα να συνεχίσω τον συλλογισμό μου. Και ως εδώ όμως είναι αρκετός ώστε να προκληθεί ο σχετικός προβληματισμός: Πώς είναι δυνατό να εκλέγονται στην αυτοδιοίκηση οι ίδιοι και οι ίδιοι όταν είναι πασιφανώς ανεπαρκείς; Ίδωμεν!