Εχθές συνεργείο του δήμου Καρδίτσας διενήργησε ελέγχους σε καταστήματα εστίασης. Όπως είναι φυσικό, μετά το δεύτερο-τρίτο κατάστημα έπεσε σήμα και όλοι άρχισαν να μαζεύουν τα παραπάνω τραπεζοκαθίσματα. Γίνεται να βλέπεις στη μια πλευρά του δρόμου να μετράει το συνεργείο του Δήμου και στην άλλη να αφήνεις τις καρέκλες σου και να περιμένεις το πρόστιμο; Τι κάνεις; Τις μαζεύεις άρον-άρον.

Σήμερα με έκπληξη είδα αναρτήσεις (ευτυχώς πολύ λίγες) συμπολιτών που μας αποκαλούσαν αρ@@@δια, μου@@@πανα και άλλα τέτοια επειδή υποτίθεται ότι ως αιρετοί ενημερώσαμε επιλεκτικά κάποια καταστήματα ώστε να τα προστατέψουμε, δίχως να σκεφτούν το αυτονόητο: Μετά τους δυο-τρεις πρώτους ελέγχους πέφτουν μηνύματα και το μαθαίνουν όλοι. Φυσικά και δεν ενημερώσαμε κανέναν. Δεν πειράζει, εφόσον ήθελαν να μας βρίσουν δικαίωμά τους.

Αυτό όμως που δεν περιγράφεται είναι η παρέμβαση υποψηφίου, ο οποίος υιοθέτησε πλήρως το βρισιές εναντίον μας λέγοντάς τους ότι καλά να πάθουν για να μάθουν να ψηφίζουν! Ωραίος. Αυτό βρήκε να πει σε μια πόλη στην οποία έπειτα από πολλά-πολλά χρόνια όλοι οι καταστηματάρχες εξέδωσαν άδειες κατάληψης τραπεζοκαθισμάτων και ελέγχονται με νόμιμο τρόπο.

Μέσα από την κρίση αναδύονται δυο διαφορετικοί κόσμοι, δύο χώρες. Η χώρα των ανθρώπων που σέβονται και παραμένουν ψύχραιμοι, είτε με κοινές είτε με διαφορετικές απόψεις, και η χώρα της μαγκιάς. Στη χώρα της μαγκιάς δεν υπάρχουν νόμοι, κανόνες, ηθική και αξίες. Υπάρχει βρίσιμο και απειλή. Ελπίζω μετά την κρίση οι δυο αυτές χώρες να μη ξανασυναντηθούν ποτέ!

Υ.Γ.: Υπάρχουν καταστηματάρχες στην πόλη μας που τους θεωρώ αδέρφια. Εάν ένας βγει και πει ότι γνώριζε κάτι για τον έλεγχο από εμένα, θα παραιτηθώ από την αντιδημαρχία διοίκησης την ίδια στιγμή.